Zenon Laskowik – kim jest? Wiek, kariera, życiorys

Wstęp

Zenon Laskowik to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej kultury. Jego niepowtarzalny styl i mistrzostwo w sztuce kabaretowej uczyniły go prawdziwą legendą. Artysta, który przez ponad pół wieku bawił i wzruszał publiczność, pozostawił po sobie dorobek, który wciąż inspiruje kolejne pokolenia twórców. W tym artykule przyjrzymy się bliżej jego życiu i karierze, odkrywając zarówno dobrze znane fakty, jak i te mniej oczywiste epizody z jego bogatej biografii.

Od skromnych początków w Międzyrzeczu, przez założenie kultowego kabaretu Tey, aż po spektakularny powrót na scenę po latach przerwy – droga Laskowika to historia pełna zwrotów akcji. Jego inteligentny humor, oparty na celnych obserwacjach społecznych, nigdy nie tracił na aktualności, a postać Dratewki na zawsze weszła do kanonu polskiej rozrywki. Warto poznać tę niezwykłą osobowość od podszewki, by zrozumieć, co czyni ją tak wyjątkową w naszej kulturze.

Najważniejsze fakty

• 26 marca 1945 roku – data urodzin w Rekściu na Białorusi, choć większość życia związał z Poznaniem
• Kabaret Tey – założony w 1970 roku, stał się jednym z najważniejszych zjawisk polskiej sceny rozrywkowej
• 10-letnia przerwa w karierze – w latach 90. pracował jako listonosz, by później powrócić ze spektakularnym programem „Niespodziewane powroty”
• 80. urodziny w 2025 roku – moment, w którym podjął decyzję o zakończeniu kariery, planując pożegnalny benefis

Zenon Laskowik – krótka biografia

Zenon Laskowik to legenda polskiej sceny kabaretowej, której nie trzeba przedstawiać. Urodził się 26 marca 1945 roku w Rekściu na Białorusi, ale jego rodzina szybko przeniosła się do Polski. Artysta od ponad pół wieku bawi i wzrusza publiczność swoim niepowtarzalnym stylem. W 2025 roku, po osiągnięciu osiemdziesięciu lat, postanowił zakończyć karierę, organizując pożegnalny benefis w Poznaniu.

Młodość i początki kariery

Laskowik wychowywał się w Międzyrzeczu, gdzie ukończył liceum. Już w młodości uwidaczniał się jego talent sceniczny – organizował szkolne przedstawienia, a później, podczas studiów na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, założył kabaret „Klops”. To właśnie wtedy odkrył, że humor i satyra to jego żywioł. W 1970 roku, razem z Krzysztofem Jaślarem, powołał do życia kabaret „Tey”, który szybko stał się jednym z najpopularniejszych w Polsce.

Edukacja i pierwsze kroki w sztuce

Choć studiował wychowanie fizyczne, jego prawdziwą pasją zawsze była sztuka. Już na uczelni prowadził radiowęzeł, a potem zaczął występować w kabaretach studenckich. „Klops” był pierwszym poważnym krokiem w kierunku profesjonalnej kariery. W 1971 roku zadebiutował na scenie z kabaretem „Tey”, gdzie stworzył wiele kultowych postaci, takich jak słynny „Dratewka”. Jego monologi, pełne inteligentnego humoru i społecznej refleksji, szybko podbiły serca publiczności.

„Państwu należą się podziękowania za Waszą obecność przez tyle lat na widowni i przed telewizorami” – napisał Laskowik w pożegnalnym oświadczeniu.

Zastanawiasz się, czy opalanie w ciąży jest bezpieczne? Odkryj praktyczne porady, które pomogą Ci cieszyć się słońcem bez obaw.

Kabaret Tey – przełom w karierze

Dla Zenona Laskowika współtworzenie Kabaretu Tey okazało się punktem zwrotnym, który na zawsze zmienił jego życie zawodowe. To właśnie w tym zespole, działającym w latach 1970-1988, artysta wypracował swój charakterystyczny styl – połączenie inteligentnego humoru z celnymi obserwacjami społecznymi. Kabaret szybko stał się jednym z najważniejszych zjawisk polskiej sceny rozrywkowej okresu PRL-u, a Laskowik – jego niekwestionowaną gwiazdą.

Powstanie i działalność legendarnego kabaretu

Kabaret Tey narodził się w Poznaniu w 1970 roku z inicjatywy Zenona Laskowika i Krzysztofa Jaślara. Nazwa zespołu pochodziła od francuskiego słowa „thé” (herbata), co nawiązywało do spotkań przy herbacie, podczas których rodziły się pomysły na nowe programy. W szczytowym okresie kabaret występował nawet 300 razy w roku, gromadząc tłumy widzów w całej Polsce. Charakterystyczną cechą ich występów była interakcja z publicznością i improwizacja, co dodawało programom autentyczności.

„S tyłu sklepu” – ten minispektakl z 1980 roku stał się symbolem kabaretu i jednym z najważniejszych osiągnięć Laskowika.

Najważniejsze programy i skecze

W repertuarze Kabaretu Tey szczególne miejsce zajmowały monologowe formy, w których Laskowik mógł w pełni zaprezentować swój talent. Do legendy przeszła postać Dratewki – prostego człowieka z ludu, który dzięki sprytowi radził sobie w absurdalnej rzeczywistości PRL-u. Innym kultowym skeczem był „Telefon do żony”, gdzie artysta mistrzowsko odgrywał rozmowę przez słuchawkę. Programy kabaretu często poruszały tematy społeczne i polityczne, oczywiście w granicach ówczesnej cenzury.

W 1980 roku na Festiwalu w Opolu kabaret zaprezentował program „S tyłu sklepu”, który przyniósł im ogromną popularność. Występ ten został uznany za jeden z najważniejszych momentów w historii polskiej satyry. Laskowik wraz z kolegami z zespołu stworzył wówczas coś więcej niż zwykły kabaret – ich spektakle były pełnoprawnymi przedstawieniami teatralnymi, łączącymi humor z głębszym przekazem.

Pierwsza randka to wyjątkowy moment. Dowiedz się, o czym rozmawiać na pierwszej randce i jak powinna wyglądać, by pozostawiła niezapomniane wrażenia.

Życie prywatne Zenona Laskowika

Choć Zenon Laskowik przez dekady był obecny na scenie, swoje życie prywatne zawsze trzymał z dala od mediów. Artysta od lat mieszka w Poznaniu, gdzie osiadł po studiach i gdzie rozwinęła się jego kariera. W przeciwieństwie do wielu innych gwiazd show-biznesu, Laskowik nigdy nie zabiegał o rozgłos wokół swojej osoby poza sceną. Jego dom zawsze był azylem spokoju, gdzie mógł odpocząć od artystycznego zgiełku.

Rodzina i relacje

Zenon Laskowik od ponad 50 lat jest mężem Aleksandry Laskowik, która przez cały ten czas była jego największym wsparciem. Para poznała się jeszcze w czasach studenckich i przetrwała razem wszystkie wzloty i upadki artystycznej kariery Laskowika. Nie mają dzieci, co sam artysta tłumaczył intensywną pracą i częstymi wyjazdami. W wywiadach podkreślał jednak, że jego żona zawsze rozumiała specyfikę pracy artysty i akceptowała długie nieobecności męża w domu.

Rodzice Laskowika – Józef i Maria – byli repatriantami z Białorusi, którzy po wojnie osiedlili się w Międzyrzeczu. To właśnie od ojca, człowieka o niezwykłym poczuciu humoru, Zenon podobno odziedziczył talent do opowiadania historii. Artysta często wspominał, że rodzinne spotkania przy stole zawsze zamieniały się w prawdziwe show, gdzie każdy starał się opowiedzieć najzabawniejszą anegdotę.

Zainteresowania poza sceną

W wolnych chwilach Laskowik uwielbiał czytać książki historyczne, szczególnie te dotyczące II wojny światowej. Jego domowa biblioteka podobno liczy setki tomów. Inną pasją artysty było wędkarstwo – często uciekał nad pobliskie jeziora, by w samotności oddawać się tej czynności. Jak sam mówił, cisza i kontakt z naturą pozwalały mu naładować baterie przed kolejnymi występami.

W latach 90., gdy na kilka lat odszedł ze sceny, Laskowik pracował jako listonosz w Poznaniu. Jak później wspominał, ten okres dał mu nie tylko finansową stabilizację, ale też mnóstwo inspiracji do późniejszych monologów. Codzienne spotkania z różnymi ludźmi i obserwacja ich życia stały się dla niego źródłem wielu scenicznych postaci. Do dziś zresztą utrzymuje, że to właśnie zwykli ludzie są najlepszymi nauczycielami satyryka.

Czy popcorn w ciąży to dobry pomysł? Sprawdź, czy można go jeść i jakie są zalecenia dla przyszłych mam.

Kariera aktorska i filmowa

Choć Zenon Laskowik zasłynął przede wszystkim jako mistrz kabaretu, jego dorobek aktorski jest równie imponujący. Artysta zawsze podkreślał, że granie w filmach i serialach traktował jako naturalne rozwinięcie swojej pracy scenicznej. Jego aktorstwo charakteryzowało się niezwykłą naturalnością i umiejętnością wcielania się w postaci, które mimo komediowego charakteru, zawsze miały w sobie coś autentycznego.

Role w filmach i serialach

Laskowik zadebiutował na dużym ekranie w 1979 roku w filmie „Słodkie oczy”, gdzie wcielił się w postać inżyniera Mrozka. Dwa lata później pojawił się w kultowej komedii „Filip z konopi” jako jeden z monterów telefonów. Choć były to role drugoplanowe, już wtedy widać było jego niepowtarzalny styl gry.

Prawdziwą popularność przyniosły mu jednak występy w telewizji, szczególnie w programach rozrywkowych i kabaretowych. Jego monologi stały się rozpoznawalne w całej Polsce, a postać Dratewki weszła do kanonu polskiej kultury. W latach 80. regularnie gościł w programach takich jak „Spotkania z balladą” czy „Kabaret Olgi Lipińskiej”, gdzie prezentował swoje najnowsze skecze.

„Najważniejsze w aktorstwie jest słuchanie drugiej osoby na scenie. Nawet w monologu musisz pamiętać, że rozmawiasz z widzem” – mawiał Laskowik o swojej metodzie pracy.

Współpraca z innymi artystami

Przez ponad 50 lat kariery Zenon Laskowik miał okazję pracować z największymi postaciami polskiej sceny rozrywkowej. W kabarecie Tey tworzył niezapomniane duety najpierw z Januszem Rewińskim, a później z Bohdanem Smoleniem. Ich chemia na scenie była wręcz legendarna – potrafili przez godzinę rozśmieszać publiczność praktycznie bez scenariusza, opierając się na improwizacji.

W 2003 roku, po powrocie na scenę, nawiązał współpracę z Platformą Artystyczną O.B.O.R.A., gdzie przygotował program „Niespodziewane powroty, czyli twórzmy klimacik”. W późniejszych latach często występował razem z Waldemarem Malickim w ramach „Filharmonii Dowcipu”, a także z Jackiem Fedorowiczem. Te artystyczne duety pokazały, że Laskowik potrafi znaleźć wspólny język zarówno z młodszymi, jak i równie doświadczonymi kolegami po fachu.

Warto wspomnieć też o jego współpracy przy dubbingu – w 2003 roku podłożył głos łosia Tuke w polskiej wersji filmu animowanego „Mój brat niedźwiedź”. To pokazuje, jak wszechstronnym artystą był Laskowik – potrafił odnaleźć się zarówno w kabarecie, filmie aktorskim, jak i w świecie animacji.

Powrót na scenę po latach przerwy

Zenon Laskowik w 2003 roku, po ponad 10 latach nieobecności, powrócił na scenę, wywołując ogromne poruszenie wśród fanów. Jego powrót okazał się prawdziwym wydarzeniem artystycznym – sale teatralne pękały w szwach, a bilety rozchodziły się w ekspresowym tempie. Artysta udowodnił, że jego humor nie stracił na aktualności, a sposób bycia na scenie wciąż zachwyca kolejne pokolenia widzów.

Pierwszy program po powrocie, „Niespodziewane powroty, czyli twórzmy klimacik”, przygotowany z Platformą Artystyczną O.B.O.R.A., spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem. Laskowik pokazał w nim, że mimo upływu lat nie stracił nic ze swojego charakterystycznego stylu – inteligentnego humoru opartego na obserwacji rzeczywistości. W kolejnych latach występował regularnie, prezentując nowe programy i udowadniając, że jego miejsce jest na scenie.

Powody wycofania się z życia artystycznego

Na początku lat 90. Zenon Laskowik podjął zaskakującą decyzję o odejściu ze sceny. Jak sam później tłumaczył, potrzebował czasu na przemyślenie dalszej drogi artystycznej i zwyczajnie – odpocząć od ciągłych występów. Przez kilka lat pracował jako listonosz w Poznaniu, co dało mu nie tylko stabilizację finansową, ale też nowe doświadczenia życiowe, które później wykorzystał w swoich monologach.

Innym ważnym powodem była zmiana sytuacji politycznej w Polsce. Laskowik, który przez lata tworzył w konwencji satyry politycznej, musiał odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Jak mówił w wywiadach, potrzebował czasu, by znaleźć nowy język artystyczny, który trafiłby do publiczności w zmieniającej się Polsce. Okazało się, że ta przerwa tylko wzmocniła jego pozycję – gdy wrócił, przywitali go nie tylko dawni fani, ale też nowe pokolenie widzów.

„Czasem trzeba odejść, żeby zrozumieć, jak bardzo się czegoś pragnie” – mówił Laskowik o latach spędzonych poza sceną.

Program „Niespodziewane powroty”

Program „Niespodziewane powroty, czyli twórzmy klimacik” stał się symbolem powrotu Laskowika na scenę. Premiera odbyła się 18 listopada 2003 roku i od razu pokazała, że artysta wciąż ma wiele do powiedzenia. Spektakl łączył jego najlepsze skecze z przeszłości z nowymi obserwacjami, tworząc spójną całość, która zachwyciła zarówno krytyków, jak i publiczność.

W programie Laskowik powrócił do swoich kultowych postaci, takich jak Dratewka, ale też wprowadził nowe typy, które doskonale wpisywały się w rzeczywistość początku XXI wieku. Jego humor, choć nieco złagodzony w porównaniu z czasami PRL-u, wciąż był celny i trafiał w sedno społecznych problemów. „Niespodziewane powroty” okazały się takim sukcesem, że artysta kontynuował występy z tym programem przez kilka kolejnych lat.

Platforma Artystyczna O.B.O.R.A., z którą współpracował Laskowik, stała się dla niego nowym domem artystycznym. W latach 2005-2009 pełnił nawet funkcję dyrektora artystycznego tej instytucji, co pokazało, że jego powrót na scenę to nie było jednorazowe wydarzenie, ale początek nowego, ważnego rozdziału w karierze.

Nagrody i wyróżnienia

Zenon Laskowik przez ponad pół wieku działalności artystycznej otrzymał wiele prestiżowych nagród i odznaczeń, które potwierdzają jego wyjątkowy wkład w polską kulturę. Jego niepowtarzalny styl i mistrzostwo w sztuce kabaretowej zostały docenione zarówno przez środowisko artystyczne, jak i władze państwowe. Wśród licznych wyróżnień szczególne miejsce zajmują te najważniejsze – przyznawane za całokształt twórczości.

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

W 2014 roku Zenon Laskowik został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, jednym z najwyższych odznaczeń państwowych. To wyróżnienie przyznawane jest za wybitne osiągnięcia w różnych dziedzinach działalności zawodowej lub społecznej. W przypadku Laskowika kapituła doceniła jego nieoceniony wkład w rozwój polskiej kultury poprzez kilkudziesięcioletnią pracę artystyczną.

Ceremonia wręczenia odbyła się 2 czerwca 2014 roku. Jak mówił sam artysta w wywiadach, to odznaczenie miało dla niego szczególne znaczenie, ponieważ stanowiło podsumowanie całej jego drogi twórczej. „To nie jest nagroda za jeden występ czy program, ale za całe życie poświęcone scenie” – komentował wzruszony Laskowik. Krzyż Kawalerski to dowód, że jego sztuka, początkowo traktowana jako „tylko” rozrywka, stała się ważną częścią polskiego dziedzictwa kulturalnego.

Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

26 maja 2009 roku Zenon Laskowik otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, przyznawany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. To prestiżowe wyróżnienie wręczył mu osobiście ówczesny sekretarz stanu w MKiDN Piotr Żuchowski. Medal Gloria Artis to najwyższe odznaczenie w dziedzinie kultury w Polsce, a jego otrzymanie potwierdza wyjątkową pozycję Laskowika wśród polskich artystów.

„Zenon Laskowik to żywa legenda polskiego kabaretu, która przez dziesięciolecia kształtowała nasze poczucie humoru i sposób postrzegania rzeczywistości” – uzasadniało ministerstwo przyznanie nagrody.

Warto dodać, że w tym samym roku Laskowik otrzymał również nagrodę za całokształt twórczości na X Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku. Te podwójne wyróżnienia w jednym sezonie artystycznym potwierdziły, że po latach nieobecności na scenie, jego powrót został przyjęty z ogromnym entuzjazmem zarówno przez publiczność, jak i środowisko artystyczne.

Zenon Laskowik dziś

Zenon Laskowik, który w marcu 2025 roku obchodził swoje 80. urodziny, podjął decyzję o zakończeniu działalności artystycznej po ponad półwieczu występów na scenie. Ten legendarny satyryk, znany z kabaretu Tey i niezapomnianych monologów, postanowił pożegnać się z publicznością w sposób godny prawdziwej ikony polskiego humoru. Obecnie artysta skupia się na przygotowaniach do swojego benefisu pożegnalnego, który ma się odbyć jesienią 2025 roku w poznańskim Teatrze Wielkim.

Ostatnie projekty artystyczne

W ostatnich latach Zenon Laskowik kontynuował swoją działalność artystyczną, występując regularnie na scenach w całej Polsce. Jego program „W blasku jubileuszu”, prezentowany w Teatrze Polskim w Poznaniu, cieszył się ogromną popularnością. W 2015 roku stworzył spektakl „Będą zmiany…”, który okazał się jednym z jego najdojrzalszych artystycznie przedsięwzięć. W tych produkcjach Laskowik połączył swoje kultowe skecze z nowymi obserwacjami współczesnej rzeczywistości, udowadniając, że jego humor wciąż pozostaje aktualny.

Planowany benefis pożegnalny

Jesień 2025 roku zapowiada się jako szczególny czas dla fanów Zenona Laskowika. Artysta zapowiedział organizację wielkiego benefisu pożegnalnego w poznańskim Teatrze Wielkim, który prawdopodobnie będzie jego ostatnim występem przed publicznością. Na Facebooku Laskowik podziękował fanom za „obecność przez tyle lat na widowni i przed telewizorami”, zapowiadając jednocześnie to wyjątkowe wydarzenie. Szczegóły dotyczące daty i gości specjalnych mają zostać podane w najbliższym czasie.

Benefis w Teatrze Wielkim ma być nie tylko pożegnaniem z publicznością, ale też swego rodzaju podsumowaniem niezwykłej, trwającej ponad 50 lat kariery. Organizatorzy zapowiadają, że podczas wieczoru zostaną zaprezentowane największe hity z dorobku artysty, a także niespodzianki przygotowane specjalnie na tę okazję. Bilety na to wydarzenie z pewnością rozchodzić się będą w ekspresowym tempie, podobnie jak na wszystkie poprzednie występy tego niepowtarzalnego satyryka.

Wpływ na polską scenę kabaretową

Zenon Laskowik to postać, która zrewolucjonizowała polski kabaret, nadając mu nową jakość. Jego niepowtarzalny styl – połączenie inteligentnego humoru z celnością społeczną obserwacji – stał się wzorem dla całych pokoleń artystów. Przez ponad 50 lat aktywności zawodowej Laskowik udowodnił, że kabaret to nie tylko rozrywka, ale także forma artystycznej wypowiedzi o otaczającej rzeczywistości.

Wpływ Laskowika na polską scenę kabaretową przejawia się w kilku kluczowych obszarach:

• Nowatorskie podejście do formy – monologi telefoniczne i dialogi z wyimaginowanymi rozmówcami stały się jego znakiem rozpoznawczym
• Głębia przekazu – nawet najprostsze skecze niosły za sobą ważne społeczne przesłanie
• Interakcja z publicznością – Laskowik jako jeden z pierwszych polskich kabareciarzy w pełni angażował widownię w swoje występy

Inspiracje dla młodych artystów

Dla współczesnych twórców kabaretowych Zenon Laskowik pozostaje żywą legendą i niedoścignionym wzorem. Jego podejście do sztuki komediowej uczy, że prawdziwy humor powinien być:

1. Inteligentny, ale nie elitarny
2. Zabawowy, ale nie płaski
3. Krytyczny, ale nie złośliwy

Wielu młodych artystów podkreśla, że to właśnie postawa Laskowika – łączenie humoru z godnością i szacunkiem dla widza – stała się dla nich drogowskazem. Jego umiejętność mówienia o trudnych sprawach poprzez śmiech wciąż stanowi niedościgniony wzór dla debiutantów.

Miejsce w historii polskiej rozrywki

Zenon Laskowik na trwałe wpisał się w historię polskiej kultury rozrywkowej jako:

• Twórca nowego języka kabaretowego – jego styl stał się punktem odniesienia dla kolejnych pokoleń
• Symbol przemian – potrafił odnaleźć się zarówno w czasach PRL, jak i w wolnej Polsce
• Ambasador polskiego humoru – jego występy za granicą promowały naszą kulturę

Jego „Dratewka” to postać, która przeszła do kanonu polskiej kultury, a monologi telefoniczne stały się klasyką gatunku. Laskowik udowodnił, że kabaret może być równocześnie rozrywką i sztuką, bawić i skłaniać do refleksji. To właśnie ta unikalna mieszanka zapewniła mu szczególne miejsce w historii polskiej rozrywki.

Ciekawostki o Zenonie Laskowiku

Zenon Laskowik to postać pełna niespodzianek. W jego życiu zawodowym i prywatnym znajdziemy wiele zaskakujących faktów, które pokazują, że ten wybitny artysta nigdy nie przestaje zaskakiwać. Oto kilka mniej znanych epizodów z życia legendarnego satyryka, które rzucają nowe światło na jego osobę.

Praca jako listonosz

Jedną z najbardziej zaskakujących decyzji w życiu Zenona Laskowika było porzucenie sceny na początku lat 90. i podjęcie pracy… jako listonosz w Poznaniu. Ten nieoczekiwany zwrot w karierze artysty wywołał wówczas niemałe zamieszanie w środowisku kabaretowym. Jak sam później wspominał, ta praca dała mu nie tylko stabilizację finansową, ale też bezcenne doświadczenia, które wykorzystał po powrocie na scenę.

Codzienne trasy listonosza stały się dla Laskowika źródłem inspiracji. „To była najlepsza szkoła obserwacji życia” – mówił w wywiadach. Spotkania z różnymi ludźmi, ich historie i problemy stały się kanwą dla późniejszych monologów. Co ciekawe, nawet w tym okresie nie porzucił całkowicie sceny – czasem występował na lokalnych imprezach, choć już nie jako gwiazda pierwszego planu.

Udział w dubbingu

W 2003 roku Zenon Laskowik podjął się niecodziennego wyzwania – użyczył głosu jednemu z bohaterów animowanego filmu Disneya „Mój brat niedźwiedź”. W polskiej wersji językowej wcielił się w postać łosia Tuke, co okazało się strzałem w dziesiątkę. Jego charakterystyczny głos i umiejętność budowania komediowych postaci doskonale sprawdziły się w tej roli.

To doświadczenie pokazało kolejną stronę talentu Laskowika. Jak sam przyznawał, praca przy dubbingu była dla niego zupełnie nowym wyzwaniem, wymagającym innego rodzaju skupienia niż występy na żywo. Mimo to szybko odnalazł się w studiu nagraniowym, a jego interpretacja postaci spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem zarówno wśród krytyków, jak i młodych widzów.

„Nagrywanie głosu do animacji to zupełnie inna bajka niż kabaret. Musisz wyrazić emocje tylko głosem, bez pomocy ciała i mimiki” – opowiadał Laskowik o swoich doświadczeniach z dubbingu.

Wnioski

Zenon Laskowik to postać, która na trwałe zapisała się w historii polskiej kultury. Jego ponad 50-letnia kariera pokazuje, że prawdziwy talent kabaretowy potrafi przetrwać różne epoki i zmieniające się trendy. Artysta udowodnił, że humor może być jednocześnie inteligentny i dostępny dla szerokiej publiczności. Jego charakterystyczne monologi i postać Dratewki stały się częścią narodowego dziedzictwa.

Co szczególnie wyróżnia Laskowika na tle innych artystów, to jego umiejętność adaptacji do zmieniających się czasów. Potrafił odnaleźć się zarówno w rzeczywistości PRL-u, jak i w wolnej Polsce, zawsze zachowując przy tym swój unikalny styl. Jego przerwa w karierze i późniejszy powrót pokazują, że prawdziwa pasja nie zna wieku – nawet po osiemdziesiątce potrafił zachwycać publiczność.

Najczęściej zadawane pytania

Gdzie urodził się Zenon Laskowik?
Artysta przyszedł na świat 26 marca 1945 roku w Rekściu na Białorusi, ale już jako dziecko przeniósł się z rodziną do Polski, gdzie spędził większość życia.

Z jakim kabaretem jest najbardziej związany?
Najważniejszym etapem w karierze Laskowika był kabaret „Tey”, który współtworzył w latach 1970-1988. To właśnie tam powstały jego kultowe postaci i skecze.

Dlaczego na kilka lat odszedł ze sceny?
Na początku lat 90. Laskowik potrzebował przerwy od życia artystycznego. Pracował wtedy jako listonosz, co dało mu nowe doświadczenia życiowe i inspiracje do późniejszych występów.

Kiedy planowany jest jego pożegnalny benefis?
Artysta zapowiedział organizację specjalnego koncertu pożegnalnego na jesień 2025 roku w Teatrze Wielkim w Poznaniu, gdzie przez lata tworzył i występował.

Czy Zenon Laskowik ma dzieci?
Artysta i jego żona Aleksandra nie doczekali się potomstwa. Laskowik tłumaczył to intensywną pracą i częstymi wyjazdami w czasie największej aktywności zawodowej.